Urtez urte gora egiten partekatu eta duindu ahal izateko, eta etxeei, batez ere emakumeei, horren ondorioz du Caritasen laguntza behar duten emakumeen presentziak. 2002an, artatutako pertsonen % 56 emakumeak izan ziren. Badirudi enplegua eta zaintza zirela, direla, zailtasun sozialen arrazoi nagusiak. Uztartzea eta zaintzea emakumeengan eragina duten errealitateak dira, eta, besteak beste, soldata-arrailean dute isla, % 11,9 2019an, Eurostaten datuen arabera.
Ez da errealitate edo datu berria, baina, gizarte gisa, oraindik ere ez diogu erantzun pertsonek behar ditugun, dituzten, zainketak artikulatzeko erronkari, eta zaintza horiek emakume migratzaileen sorbalden gainean mantentzen jarraitzen dugu. Badakigu beste politika publiko batzuk behar direla zaintzaren zeregin soziala ez pobretzeko.
Gipuzkoako Caritasek artatutako etxeen % 81 atzerritarrak dira. %8 bai. Jatorria da gizarte-bazterkeriaren faktore nagusietako bat. Euskadiko bazterkeriari eta gizarte-garapenari buruzko 2021 ‘txostenaren arabera, atzerritar jatorriko pertsona bat buru duten 10 etxekoen unitatetik ia 6 baztertuta daude.
Horrek esan nahi du Euskadiko gainerako etxeetan baino bost aldiz gehiago dela. Migratzaileek zailtasun handiagoak dituzte pobreziatik eta bazterkeriatik ateratzeko, enplegua bezalako eskubideak eskuratzeko dituzten zailtasunengatik eta horiei eusteko familia-sarerik ez dutelako. Gipuzkoako gizartea tolerantea eta inklusiboa da, nahiz eta migrazioek erronka egiten diguten politika publiko babesleagoak bultzatzeko eta atzerritartasun-legea erreformatzeko, zeinak modu negatiboan eragiten baitu gurekin batera gauden hainbat pertsonaren bizitzan. Hauek dira 2022an Gipuzkoako Caritasek lagundu zituen pertsonen aurpegiak Gipuzkoako gizarte gisa gure aurrean ditugun erronka sozial eta ekonomikoak adierazten. Datu eta ehuneko horietako bakoitzak izen propioa eta historia pertsonala ditu. 6.000 dira babesten ditugun etxeak. Zenbakiak soilik? Pertsonak. Gizakiak.
