Nabari dut zu desagertu eta 47 urte eta 5 egun geroago samina sortzen diguzula oraindik Eduardo Moreno Bergaretxe. Eta beste edozein gogoetaren gainetik, jakin ezazu tristuraz gain ehunka hilabetera zutaz gogoratzen jarraitzen dugula. Iragana idatzita dago eta deskriba dezakegu baina ezin aldatu. Etorkizuna aldiz, gure seme-alabei eta bilobei eman diezaiekegun oparirik onena da, idaztear da, denon artean egitekoa, horixe gure ondare osorik eta gure itxaropen bakarra.
Egia da hazi asko ez direla inoiz ernetzen baina esan behar inoiz biltzen ez den fruitu bakarra landatzeko adorerik izan ez dena dela. Inoiz baino gehiago, Pertur, desio dut giza izaera beste edozein iritziren aurretik ezarri dugula Euskadin. Zure desagerpenaz geroztik, urtetan, odolaren eta minaren agurraz geroztik, indarkeriak bere adierazpen anitzetan, intolerantzia sektarioak eta giza ergelkeriak, azken batean, odola isuri, familiak krudelki urratu dituela, gorroto bizia eta mendeku grina sortuz, biktimak eragin eta herritarren bizikidetza larriki hondatu eta arazo sozial larriak gainjarri dituela.
Baina. Baina bukatu da. Gaur eta hemen Pertur ziur ados zeundekeela guztion lana litzatekeela gorrotorik gabe Euskadin normalizazio politikoa konkistatzeko garaia eta betebeharra. Ezin zaitugu gure memorietatik ezabatu Pertur, ez dugu egingo oinarrizko betebehar etiko eta morala zaigulako. Zaila izaten da norberaren lurraldean profeta izatea. Hil zintuzten. Bizia lapurtu. 1976ko uztailean ikusi zintuzten azkenekoz Behobian. Madarikatzen ditut. Fanatikoak edo mertzenarioak.
Zu desagertu eta 47 urte eta 5 egun geroago saminak darrait. Zortea izan zen zu ezagutzea. Urteek berretsi egin dute Politikaren aldeko zure apustu ausarta. Zauden tokian zaudela, nolabait jakin ahal izan badezakezu esandakoa biziki poztuko nintzateke. Euskal lurrak eta itsasoak amultsuki zaindu zaitzatela. Agur sentitua Eduardo Moreno Bergaretxe. Beti arte Pertur. Egun handirarte.
