Ez dago haur baten besarkada baino gauza hoberik. Une horietan, maitasuna, babesa eta egia adierazten dute hitzik gabe. Nire bi alabak aldi berean besarkatzen nautenean, mundua isildu egiten da. Bakoitzaren bi beso txiki horiek inguruan ditudanean, denborak ez du balio. Ez dut ezer gehiago behar, ezta hitzik ere ez. Une horiek infinituak izan daitezela nahiko nuke. Besarkada horietan mundua gelditzen da, eta ni zoriontsu sentitzen naiz. Haien beroan aurkitzen dut nire etxea, nire bakea. Eta orduan ulertzen dut: zoriontasuna horixe da, beso txiki batzuen artean galduta egotea.
